محققان بر این باورند که پرتوهای کیهانی ستارگان به خصوص ابرنواختر های اطراف می توانند مقصر یک واقعه انقراض دسته جمعی باشند و یافتن برخی ایزوتوپهای رادیواکتیو در سنگ های زمین می تواند این سناریو را تأیید کند.
یک مطالعه جدید به رهبری دانشگاه ایلینویز ، استاد نجوم اوربانا-چمپیون و استاد فیزیک برایان فیلدز این احتمال را که وقایع نجوم مسئول یک واقعه انقراض در 359 میلیون سال پیش است را تایید کردند.
این مقاله در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.
این تیم در مرز دونین و کربنیفر متمرکز شده بودند زیرا سنگهای آنجا حاوی اطلاعاتی است که شواهدی از یک واقعه قدیمی با تخرب لایه ازن دارد.
فاجعه های زمینی مانند آتشفشان های بزرگ و گرم شدن کره زمین نیز می تواند لایه ازن را از بین ببرد اما شواهد برای فاصله زمانی مورد نظر منطقی نیست.
در عوض ، ما پیشنهاد می کنیم که یک یا چند انفجار ابرنواختر ، حدود 65 سال نوری از زمین وجود داشته است که می تواند مسئولیت از دست رفتن طولانی لایه ازن باشد.
برای چشم انداز این موضوع ، یکی از نزدیکترین تهدیدهای ابرنواختر امروز از ستاره Betelgeuse است که بیش از 600 سال نوری از آن فاصله دارد و در خارج از فاصله کشتار یعنی 25 سال نوری قرار دارد.
این تیم علل اخترفیزیکی دیگری برای از بین رفتن لایه ازن مانند تأثیر شهاب سنگ ، فوران خورشیدی و انفجار پرتوهای گاما را مورد بررسی قرار دادند که جسی میلر بر این باور است که این اتفاقات به سرعت خاتمه می یابد و بعید است که باعث از بین رفتن طولانی مدت لایه ازن باشد.
شواهد فسیل زیادی حاکی از انقراض 300000 تنوع زیستی در دوره Devonian-Carboniferous وجو دارد و احتمال وجود فاجعه های متعدد مانند پرتوهای کیهانی انفجار ابرنواخترهای را نشان می دهد.
این تیم گفت که اصلی ترین اثبات وجود یک ابرنواختر ، یافتن ایزوتوپهای رادیواکتیو پلوتونیوم-244 و ساماریوم -146 در سنگ ها و فسیل های ذخیره شده در زمان انقراض است. لیو گفت: هیچ یک از این ایزوتوپ ها به طور طبیعی امروز روی زمین اتفاق نمی افتند و تنها راهی که می توانند به اینجا برسند از طریق انفجارهای کیهانی است.
محققان هنوز در حال جستجو برای Pu-244 یا Sm-146 در صخره ها از مرز دونین-کربنیفر هستند. فیلد گفت این تحقیق قصد دارد الگوهای شواهد موجود در سابقه زمین شناسی را که به انفجار ابرنواخترها اشاره می کند ، تعریف کند.
فیلد گفت ، پیام اصلی مطالعه ما این است كه زندگی روی زمین به صورت جداگانه وجود ندارد. ما شهروندان یک کیهان بزرگتر هستیم و کیهان در زندگی ما مداخله می کند غالباً بطور غیرقابل تصور ، اما گاهی اوقات وحشیانه.
منبع: phys
