یک مطالعه جدید در خصوص کره زمین نشان می دهد که تغییر در جهت میدان مغناطیسی زمین ممکن است 10 برابر سریعتر از آنچه قبلاً تصور می شد رخ دهد.میدان مغناطیسی در قطب شمال و قطب جنوب دائما در حال تغییر است.اما همانطور که آلانا میچل در کتاب جدید خود با عنوان “Spinning Magnet” نشان می دهد، همیشه اینگونه نبوده است.در دوره زمین شناسی مانند 780،000 سال پیش در مورد کره زمین، حرکت قطب شمال و قطب جنوب اندکی معکوس شدند. برخی از دانشمندان معتقدند که ممکن است این جابه جایی از قطب شمال به جنوب دوباره رخ دهد.
قطب مغناطیسی کره زمین از کانادا و به سمت سیبری در حال چرخش است. برای بدست آوردن تکامل میدان در طی زمان زمین شناسی دانشمندان میدانهای مغناطیسی ضبط شده توسط رسوبات، جریانهای گدازه و آثار باستانی ساخته شده توسط انسان را تحلیل می کنند.
ردیابی دقیق سیگنال از هسته اصلی زمین بسیار چالش برانگیز است و بنابراین نرخ تغییرات میدان براین اساس تخمین زده می شود.بسیاری از جنبه های زندگی ما به میدان مغناطیسی زمین وابسته به قطب شمال و جنوبی بستگی دارد، از شبکه الکتریکی که کامپیوترهای ما را به ماهواره هایی که به ما اجازه تماشای تلویزیون می دهند، تا لاک پشت ها و موجودات دیگر به حرکت این میدان مغناطیسی بستگی دارد .ماهواره ها اکنون وسایل جدیدی برای اندازه گیری و ردیابی تغییرات فعلی خود ارائه می دهند اما این میدان مدتها قبل از اختراع دستگاه های ضبط ساخت بشر ساخته شده است.
اکنون، دکتر کریس دیویس، دانشیار لیدز و پروفسور کاترین Constable از موسسه اسکریپس اقیانوس شناسی، UC سن دیگو، در کالیفرنیا رویکرد متفاوتی را اتخاذ کرده اند. آنها شبیه سازی های رایانه ای از روند تولید میدان را با بازسازی تغییرات اخیر در میدان مغناطیسی زمین که در 100000 سال گذشته منتشر شده، به تازگی منتشر کرده اند.مطالعه آنها، که در مجله Nature Nature منتشر شده است، نشان می دهد که تغییر در جهت میدان مغناطیسی زمین به میزانهایی رسیده است که حداکثر 10 برابر بزرگترین تغییرات سریع در حال حاضر گزارش شده تا یک درجه در سال است.
میدانهای مغناطیسی ضعیف، ما را دربرابر طوفان‌های مغناطیسی آسیب‌پذیرتر می‌کنند. طوفان‌های مغناطیسی دارای این پتانسیل هستند که زیرساخت‌های الکترونیکی ما ازجمله شبکه‌های برق را تخریب کنند. درحال‌حاضر،این تغییرات مدار زمین در جنوب اقیانوس اطلس چنان ضعیف است که می‌تواند روی ماهواره‌ها و فناوری آنها هنگام عبور از آن، تاثیر نامطلوب بگذارد. تصور می‌شود این منطقه‌ی عجیب مرتبط با تکه‌ای از میدان مغناطیسی باشد که نسبت‌به مناطق دیگر در بالای هسته‌ی بیرونی مایع سیاره در عمق ۲۸۸۹ کیلومتری درون زمین، به جهت متفاوتی اشاره دارد.
این تکه‌ی دارای شار معکوس طی ۲۵۰ سال گذشته رشد کرده است. اما نمی‌دانیم که آیا این فقط محصول جانبی حرکات نامنظم مایع هسته‌ی بیرونی بوده یا اینکه جدیدترین مورد از مجموعه‌ای از ناهنجاری‌ها درون این منطقه‌ی خاص در مقیاس زمانی طولانی‌مدت است. اگر این مورد، ویژگی برگشت‌پذیری نباشد، مکان فعلی آن اهمیتی ندارد، ممکن است در هر جایی و شاید به‌طور تصادفی اتفاق افتد. اما اگر برگشت‌پذیر باشد، این سوال وجود دارد که آیا اندازه و عمق درحال افزایش آن می‌تواند نشانگر آغاز وارونگی جدیدی باشد. اگر این مورد، جدیدترین مورد از سلسله مشخصه‌هایی باشد که طی میلیون‌ها سال درحال رخ دادن بوده است، در این صورت احتمال وقوع وارونگی کمتر است. اما باید بتوانیم توضیح دهیم که چه چیزی موجب می‌شود میدان مغناطیسی در این منطقه‌ی خاص رفتار عجیبی داشته باشد.
