یک شهاب سنگ بزرگ از منظومه شمسی در صبح زمستان سال 2000 پس از سفری طولانی در آسمان کانادا متلاشی شد و صدها خرده سنگ آسمانی بر روی سطح یخ زده دریاچه تگیش در بریتیش کلمبیا برخورد کرد که این پدیده در علم نجوم برای شناسایی اولین سیال تشکیل دهنده زمین بسیار اهمیت دارد.
دانشمندان تخمین میزنند که زمان برخورد شهاب سنگ آسمانی تگیش به جو زمین، جرم سنگ های متلاشی شده از آن حدود 200 تن بوده و میتواسته یک آتش بازی بزرگ در یک منطقه گسترده به راه اندازد.
از آنجا که سن شهاب سنگ تقریباً به 4.5 میلیارد سال می رسد اثرات شیمی باستان در داخل قطعات یخ زده می تواند سابقه ارزشمندی از فرآیندهای سیال که قدمتش به پیدایش منظومه شمسی ما می رسد را آشکار کند.
لیو وایت سنگ شناس کیهانی از موزه رویال انتاریو توضیح می دهد: “ما می دانیم که آب در اوایل منظومه شمسی به وفور یافت می شد، اما شواهد مستقیمی در مورد علم شیمی ( تشکیل زودرس و تکامل اسیدهای آمینه و زندگی میکروبی) این مایعات به اندازه کافی وجود نداشت. اما شهاب سنگ دریاچه تگیش این فرصت را به ما می دهد تا در مورد این موضوع ها بیشتر تحقیق کنیم.”
لی و محققان دیگر در یک مطالعه جدید از تکنیکی به نام پرتونگاری مقطعی کاوش اتمی (APT) برای بررسی ساختارها در سه بعد با وضوح زیر نانومتر استفاده کردند تا بتوانند کشفهای خارق العاده ای روی تکه های مواد با هزاران بار کوچکتر ازموهای انسان به دست آورند.”
محققان با استفاده از APT بر روی ذرات مغناطیسی کوچک مانند frasboidal دریاچه تگیش متوجه شدند که این ساختارهای زیبا برای شکل گیری نیاز به یک محیط مایع قلیایی غنی از سدیم داشتند و از آنجا که شهاب سنگ دریاچه تگیش زمان رسیدن به زمین در تماس با آب مایع قرار نگرفته است می توان نتیجه گرفت که مایع موجود در اینجا به آغاز منظومه شمسی باز می گردد.
علاوه بر این، محققان می گویند که شرایط سدیم غنی شده و PH بالای این مایع شبیه آب، می تواند برای تشکیل اسیدهای آمینه مطلوب باشد، که با فرض صحیح بودن فرضیه آنها می توان نتیجه گرفت که این مایعات احتمالا میلیاردها سال پیش، زمانی که سنگهای فضایی انتقال دهنده سیال مشابه به سیاره اولیه ما بوده اند به توسعه شکل گیری اولیه زندگی در روی زمین کمک کرده اند.
محقق شهاب سنگ و دانشجوی دکترا بت لیمر از دانشگاه یورک در انگلستان توضیح می دهد: “اسیدهای آمینه بلوک های اساسی ساخت و ساز در کره زمین هستند، اما ما هنوز چیزهای زیادی در مورد نحوه شکل گیری آنها در منظومه شمسی نداریم.”
ما هنوز راه طولانی داریم که بتوانیم دقیقاً چگونگی این اتفاق را توضیح دهیم، اما هر کشفی از این دست به ما کمک می کند تا کمی بیشتر از این معما را بفهمیم.
منبع: sciencealert
