فولکس واگن از سال 2002 درگیر ایده ساخت یک ماشین فوق کم مصرف بوده است که در نهایت منجر به عرضه نسخه محدود XL1 در سال 2014 شد. در همین حال ، نظر استودیوی طراحی پورشه به سمت شاسی فیبر کربنی XL1 جذب شد و تصمیم گرفت از آن برای ساخت یک ماشین اسپرت فوق العاده سبک استفاده کند تا تفسیر مدرنی از مدل 904 دهه 1960 باشد. بنابراین ، در سال 2013 ، مفهومی به نام 904 Living Legend در قالب یک ماکت در اندازه کامل ایجاد شد.
در ادامه با نبض دیجیتال همراه باشید.
درحالی‌که فولکس‌واگن به خاطر کاهش مصرف سوخت در XL1 از شاسی فیبر کربنی استفاده کرده بود اما پورشه اعتقاد داشت که این شاسی می‌تواند خودروی اسپرت فوق‌العاده جذابی را ایجاد کند. این یک کوپهٔ کوچک موتور وسط با وزنی در حدود تنها ۹۰۰ کیلوگرم بود. یکی دیگر از ویژگی‌های جالب ۹۰۴ لجند نیز پیشرانهٔ آن بود زیرا پورشه اعتقاد داشت که مناسب‌ترین پیشرانه برای این خودرو نه موتورهای چهار سیلندر و شش سیلندر معمول بلکه یک پیشرانهٔ موتورسیکلت V2 دور بالا خواهد.
به‌احتمال‌زیاد مهندسان پورشه پیشرانهٔ ۱.۲ لیتری دوکاتی ۱۱۹۹ سوپرلگرا را برای این کار در نظر داشته‌اند زیرا در سال ۲۰۱۴ فولکس‌واگن کانسپت XL Sport را با همین پیشرانه معرفی کرد. نتیجهٔ نهایی این طرح یک کوپهٔ موتور وسط زیبا و سبک با خطوط ساده و منحنی‌های اغواکننده بود که می‌توانست پاسخ پورشه به آلپاین A110 باشد اما متأسفانه ۹۰۴ لجند هیچ‌گاه چراغ سبز تولید را دریافت نکرد.
پورشه ۹۰۴ اولیه که رسماً کاررا GTS نامیده می‌شد، جانشین مدل ۷۱۸ بود و در سال ۱۹۶۳ به بازار آمد. البته این خودرو در اصل نسخه‌ای جاده‌ای از یک خودروی مسابقه‌ای بود زیرا طبق قوانین، پورشه باید حداقل صد دستگاه نسخهٔ جاده‌ای از ۹۰۴ تولید می‌کرد تا بتواند مجوز شرکت در مسابقات را دریافت کند. بدین ترتیب این شرکت نهایتاً ۱۰۶ دستگاه از این خودرو را به فروش رساند درحالی‌که تقاضای بازار بسیار بیشتر از این تعداد بود.
