شبکه های غذایی دریایی با افزایش دما و تغییرات آب و هوا از بین می روند

دانشمندان دانشگاه آدلاید شواهدی مبنی بر اینکه اکوسیستم های دریایی با افزایش دما ی دریایی ناشی از تغییرات آب و هوا به خوبی مقابله نخواهند کرد. پروفسور ایوان ناگللرکن نویسنده اصلی، از مؤسسه محیط زیست دانشگاه آدلاید می گوید: شبکه های غذایی سالم برای اکوسیستم ها بسیار مهم هستند و این امر باعث می شود تا اقیانوس های جهان بتوانند منبع مهمی از غذا را برای انسانها فراهم کنند.

انتشار گازهای گلخانه ای به دلیل افزایش سطح CO2 و دمای آب دریا بر سلامت و پایداری بسیاری از گونه های دریایی تأثیر دارد. افشای واکنش شبکه های غذایی دریایی به تغییرات آب و هوایی یک گام مهم برای درک آسیب پذیری اکوسیستم در برابر تأثیرات انسانی است.

تحقیقات ما نشان می دهد که افزایش دما ی اقیانوس ها و تغییرات آب و هوا زندگی گونه های مختلف را تغییر می دهد. این امر باعث می شود تا فراوانی گونه های گیاهی شبیه علفهای هرز افزایش یابد و در مقابل فراوانی گونه های دیگر به ویژه بی مهرگان، از بین رود.

این تیم که مطالعه خود را در مجله Science منتشر کرده ، یک اکوسیستم ساحلی از سه زیستگاه غالب در خلیج سنت وینسنت ، در مؤسسه تحقیق و توسعه استرالیا جنوبی (SARDI) را بازآفرینی کردند. این اکوسیستم تفریحی سپس در معرض اسیدی شدن و گرم شدن اقیانوس شبیه سازی شده قرار گرفت.

پروفسور ناگلورکن می گوید که تحقیقات ما یک هرم گرمسیری از آینده را توصیف کرده است و این تحقیق نشان می دهد که زیستگاه در پایه و بالا گسترش می یابد اما در مرکز منقبض می شود.

اهرام گرمسیری تصاویر گرافیکی ای هستند که زیستگاه گونه ها را در هر سطح گرمسیری نشان می دهند. اهرام گرمسیری سالم به طور معمول مثلثی و با بیشترین انرژی موجود در پایین ترین سطح استوایی است. انرژی به عنوان سطح تغذیه گونه ها از سطح زیرین عبور می کند.

همكار نويسنده پروفسور شان کانل از انستيتو محيط زيست دانشگاه آدليد مي گويد: در جايي كه معماري شبکه غذايي قابليت تنظيم نداشته باشد، اكوسيستم ها توانایی سازگاري با تحولات جهاني را ندارن و از بين رفتن آنها زياد است.

شبکه های غذایی دریایی که قادر به سازگاری با تغییرات جهانی نیستند تبدیل به یک شبکه غذایی تحت سلطه جلبک ها و علفهای هرز می شوند.

گرم شدن بیشتر و اسیدی شدن اقیانوس ها در آینده نزدیک احتمالاً باعث تشدید این تأثیرات می شود و در نهایت باعث کاهش گونه ها در بالای شبکه ی غذایی ( مانند ماهی ها ) می شود.

منبع: phys