تیمی از محققان انستیتوی فناوری کالیفرنیا و آکادمی علوم چین روشی را برای شناسایی تغییرات دمای اقیانوس با استفاده از اندازه گیری امواج صوتی حاصل از زلزله های زیر آب ایجاد کرده اند. این گروه در مقاله خود که در ژورنال ساینس منتشر شده است ، نحوه کار سیستم و چگونگی عملکرد آن را بیان کرده اند.
با گرم شدن کره زمین، اقیانوس ها نیز گرم می شوند. محققان نیز برای بدست آوردن مقدار گرمای اقیانوس ها مدلی را پیشنهاد دادند که در آن اقیانوس ها تقریباً 90 درصد از گرمای اضافی تولید شده در اثر گازهای گلخانه ای را جذب می کنند ولی از آنجا که گرمای اقیانوس ها به پارامتر های متغیر درگیری نیز بستگی دارد دانشمندان نمی دانند که دمای اقیانوس ها به چه مقدار رسیده است.
در دهه 70 ، تیمی از موسسه Scripps of Oceanography، ایده ارسال امواج صوتی از طریق آب را برای اندازه گیری دمای اقیانوس ها با استفاده از تکنیکی به نام توموگرافی صوتی اقیانوس ارائه دادند.
بر اساس این ایده، آب گرم، امواج صوتی را سریعتر از آب خنک تر منتقل می کند. در آن زمان اشاره شد که می توان از این روش برای اندازه گیری گرما در اقیانوس استفاده کرد. اما این ایده زمانی لغو شد که دوستداران محیط زیست اظهار داشتند که ارسال امواج صوتی به اقیانوس می تواند به زندگی دریایی آسیب برساند.
در سال های اخیر، دانشمندان دریایی، 4000 سنسور دما را در سرتاسر کره زمین مستقر کردند ، اما آنها فقط قادر به جمع آوری داده دمایی تا عمق 2000 متری شدند.
در این تلاش جدید ، محققان از ایده استفاده از توموگرافی صوتی بازدید کردند اما به جای تولید امواج صوتی، آنها از نویزهایی که به طور طبیعی و در اثر زلزله ایجاد می شوند استفاده کردند.
برای عملی شدن این ایده ، محققان باید منبع پایداری از امواج صوتی زلزله زده را پیدا کنند. همین امر باعث شد که آنها از آنچه به عنوان “تکرار کننده” شناخته می شوند استفاده کنند.
محققان پس از شناسایی 2000 تکرار کننده ضبط شده که در طی سال های 2005 تا 2016 اتفاق افتاد بود، زمان انتقال امواج صوتی را از مکانی در اندونزی تا ایستگاهی در جزیره دیگو گارسیا اندازه گیری کردند. با مشاهده داده ها، آنها دریافتند که دمای آب به طور متوسط 0.044 درجه سانتیگراد در هر دهه افزایش یافته است که این نتایج بسیار نزدیک به دمای نشان دهنده از سنسورهای دمای شناور مستقر در سرار جهان است.
منبع: phys
