محققان در ژاپن ، ایالات متحده و چین می گویند که آنها شواهد مشخص تری در مورد علت بزرگترین انقراض حیات یافته اند. تحقیقات آنها دو واقعه فوران آتشفشان گسسته را مورد بررسی قرار داند: یکی که قبلاً برای محققان ناشناخته بود و دیگری که منجر به انقراض بخشهای زیادی از زندگی زمینی و دریایی شد.
در ادامه با نبض دیجیتال همراه شوید.
از زمان تکامل موجودات زنده اولیه 450 تا 600 میلیون سال پیش ، پنج انقراض بزرگ صورت گرفته است. سومین مورد بزرگترین رویداد بوده است و گمان می رود آثار آن در تله های یخ زده سیبری در منطقه وسیعی از فوران سنگ های آتشفشانی قابل شناسایی باشد. اما ارتباط بین فوران و انقراض دسته جمعی هنوز روشن نشده است.
غنی شدن جیوه رسوب یافته در دهها سنگ رسوبی نشانه هایی از وقوع آتشفشانی عظیم در منطقه است. جیوه را می توان از طریق رسوب مستقیم در جو زمین از انتشارات آتشفشانی و ورودی رودخانه بر اثر اکسیداسیون مواد آلی زمینی در هنگام تخریب زمین که به عنوان اختلال اکولوژیکی زمینی شناخته می شود تأمین کرد.
بزرگترین انقراض جمعی در اواخر پرمین ( تقریباً 252 میلیون سال پیش ) رخ داده است. این انقراض دسته جمعی با انتقال خزندگان پالئوزوئیک و حیوانات دریایی مانند براکیوپودها و تریلوبیت ها به دایناسورهای مزوزوئیک و حیوانات دریایی مانند نرم تنان مشخص می شود. تقریباً 90٪ گونه ها در انتهای پرمین ناپدید شدند.
کونیو کایهو ، استاد برجسته فعلی دانشگاه توهوکو ، تیمی را هدایت کرد که محرک های احتمالی بزرگترین انقراض را بررسی کرد. آنها نمونه سنگهای رسوبی را از دو مکان جنوب چین و ایتالیا گرفته و مولکولهای آلی و جیوه (Hg) آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار داند. آنها دو غنی سازی گسسته کرونن جیوه همزمان با اولین آشفتگی زیست محیطی زمینی و انقراض جمعی را در هر دو منطقه یافتند.
پروفسور کایهو می گوید: ما معتقدیم که علت بزرگترین انقراض موجودات ، فوران های بزرگ آتشفشانی است زیرا ناهنجاری کرونن در اثر احتراق و درجه حرارت غیر طبیعی زیاد ایجاد شده است. اثرات ماگما یا سیارک دنباله دار در دمای بالا می تواند باعث چنین غنی سازی کرونن شود.
از جنبه آتشفشانی ، این امر می توانست به دلیل احتراق دمای بالاتر مواد آلی زنده و فسیلی حاصل از جریان گدازه و ماگما (آستانه) افقی به داخل ذغال سنگ نفوذ کند. بزرگی متفاوت دو غنی سازی کرونن جیوه نشان می دهد که اکوسیستم زمینی با تغییرات کوچکتر محیط زیست نسبت به اکوسیستم دریایی مختل شده است. مدت زمان بین دو رویداد آتشفشانی ده ها هزار سال است.
فوران های گسترده آتشفشانی می تواند باعث تولید آئروسل های اسید سولفوریک در استراتوسفر و دی اکسید کربن در اتمسفر شود که این امر باعث تغییرات آب و هوایی جهانی می شود. اعتقاد بر این است که این تغییر سریع آب و هوا منجر به از دست دادن زمین و موجودات دریایی است.
کرونن یک هیدروکربن معطر چند حلقه ای بسیار متراکم است که در مقایسه با PAH های کوچکتر برای شکل گیری به انرژی قابل توجهی نیاز دارد. بنابراین ، احتراق آتشفشانی در دمای بالا می تواند باعث غنی سازی کرونن می شود. این بدان معنی است که احتراق دمای بالای هیدروکربنها در سنگهای رسوبی با نفوذ جانبی ماگما باعث تشکیل CO2 و CH4 شده و باعث فشار و گرم شدن کره زمین و انقراض جمعی می شود. غلظت کرونن و جیوه در وهله اول نشان داد که احتراق هیدروکربن های آتشفشانی از طریق گرم شدن کره زمین به انقراض کمک کرده است.
بیشتر بخوانید:
- مطالعات نشان می دهد که انفجار ستارگان باعث انقراض انبوه در زمین شود
- چه چیزی باعث ناپدید شدن ماه از آسمان در سال 1110 شد
- اندازه گیری دمای اقیانوس ها با استفاده از سرعت امواج صوتی
- چرا بادهای خورشیدی که به زمین برخورد می کنند داغ تر از آن چیزی هستند که باید باشند
- مطالعات ژنتیکی از ارتباط بین پلینزی های باستان و بومیان آمریکایی پرده برداشت
منبع: phys
