میدان مغناطیسی اطراف سیاره ما مانند یک کت بزرگ زمین را احاطه کرده و احتمالا قطب شمال مغناطیسی آن طی یک دهه آینده به مرز ساحلی سیبری نزدیک می شود. چرا این موقعیت در حال حرکت است؟ نبض دیجیتال قصد دارد به تشریح این موضوع بپردازد.
محققان دانشگاه لیدز در انگلستان و دانشگاه فنی دانمارک داده های ماهواره ای را در طی 20 سال مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و متوجه شدند که یک رقابت شدید بین دو لوپ نیروی مغناطیسی در نزدیکی قطب وجود دارد.
موقعیت دقیق شمال مغناطیسی زمین برای اولین بار در سال 1831 گوشه قطب شمال کانادا (شبه جزیره Boothia) در قلمرو نوناووت قرار داشت. از آن زمان به بعد اندازه گیری های جدید نشان داد که این مکان هر سال به طور میانگین حدود 15 کیلومتر (حدود 9 مایل) به سمت شمال حرکت می کند.
محققان با دستیابی به فناوری پیشرفته توانستند با دقت بی سابقه ای محل قرارگیری قطب شمال را اندازه گیری کنند. پیش از دهه 1970، موقعیت قطب مغناطیسی شمال به سمت شرق و غرب تغییر مسیر میداد اما از آن پس، مسیر خود را روی یک خط مستقیم اصلاح کرد.
از دهه 1990، سرعت حرکت آن چهار برابر شد و به سرعت فعلی بین 50 تا 60 کیلومتر (حدود 30 و 37 مایل) در سال رسیده است و در اواخر سال 2017، مرکز قطب مغناطیسی در فاصله 390 کیلومتری (240 مایل) قطب شمال جغرافیایی قرار گرفته است.
ابن جابجایی سریع نگرانی هایی را برای سیستم های ناوبری که به محاسبات دقیق مکان قطب متکی هستند به وجود آورده و مرکز ملی داده های ژئوفیزیکی ایالات متحده مجبور به روز رسانی سریع مدل جهانی مغناطیسی شده است.
آنچه جهان واقعاً به آن احتیاج دارد، ایده کاملی از مکانیسمهای فیزیکی موجود در این جابجایی که امکان پیش بینی دقیق در مورد حرکات مغناطیسی سیاره را فراهم می آورد.
محققان در گزارشی اظهار داشتند که این دو محل (کانادا و روسیه) در تعیین ساختار میدان قطب مغناطیسی شمال اهمیت داشته که در چند قرن اخیر به خوبی شناخته شده است.
اثرات مغناطیسی زیر پوسته زمین باعث ایجاد لوپ های مغناطیسی اطراف زمین شده اند که این لوپهای بزرگ با گذشت زمان به دلیل قوی و ضعیف شدن قطعات مغناطیسی زیر پوسته کانادا و روسه، بزرگ و کوچک می شوند.
لیورمور در مصاحبه ای اخیر با برنامه رادیو 4 تلویزیون بی بی سی گفت که اکنون از نظر تاریخی، قطعه های کانادا برنده جنگ بوده اند و به همین دلیل این قطب در کانادا متمرکز شده است. اما در چند دهه گذشته، قطعه های كانادا تضعیف شده و قطعه سیبری کمی تقویت شده است وهمین باعث تغییر ناگهانی موقعیت میدان از کانادا به سیبری شده است و ما اطلاعات کاملی در مورد زمان چرخش موتور مغناطیسی در داخل اعماق زمین نداریم.
اگر بخواهیم پیش بینی کنیم که قطب های سیاره ما در آینده به کجا میرسند ما باید به مدل های بیشتری دست یابیم.
منبع: sciencealert
