سالهاست که پزشکان و سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از خواص ضد باکتریایی ادرار انسان حمایت می کنند، اما معلوم شد که ادرار ما به هیچ وجه عاری از میکروب و استریل نیست. محققان دانشکده پزشکی دانشگاه لویولا شیکاگو استریچ ، نمونه ای از ادرار زنان مبتلا به عفونت مجاری ادراری را بررسی کردند و به نتایج قابل توجه ای دست پیدا کردند.
آنها پس از تجزیه و تحلیل نمونه ها، دریافتند که حتی ادرار انسان سالم نیز حاوی باکتری است ولی مشخص نیست که این باکتری ها از انواع مضر هستند یا مفید. زنان با مثانه پیش فعال از تنوع بیشتر باکتریها برخوردار هستند.
با توجه به توصیه های دیرینه در اینترنت برای ادرار کردن روی زخم های باز به عنوان روشی برای پاکسازی آنها و همچنین نوشیدن ادرار در صورت تشنگی در شرایط بی آبی، با توجه به مدارک به دست آمده صرف نظر از باکتری ها ایده خوبی نیست. این یافته ها می تواند به روش جدیدی برای تعیین وجود عفونت یا در نهایت درمان مثانه بیش فعال منجر شود.
کتابهای درسی پزشکی مدت هاست می آموزند که اگر میکروب و باکتریهایی در ادرار وجود داشته باشند، پس عفونت نیز وجود دارد. با این حال، محققان Loyola از یک روش فوق العاده حساس به DNA برای کشف سطح پایین باکتری ها در ادرار طبیعی از بیماران بدون عفونت دستگاه ادراری استفاده کردند. باکتریها در غیر این صورت قابل تشخیص نمی باشد.
حتی آزمایشات ادرار میان دوره ای به این معنی نیست که ادرار استریل و دارای خواص ضد باکتریایی ادرار است. در دهه 1950 یک نوع نوار ارتجاعی برای واكنش به تغییر رنگ توسط اپیدمیولوژیست “ادوارد كاس” ساخته شد كه می توانست بیش از 100000 خوشه سلول در هر میلی لیتر ادرار را شناسایی کند. هر مقدار زیر 100000 می تواند “منفی” تلقی شود. با گذشت زمان و به دست آوردن اطلاعات بیشتر این مورد نشان دهنده استریل ادرار نیست.
این نکته را باید در نظر داشته باشید که اگر در بیابان گم شدید و بسیار تشنه بودید یا به فکر زایمان فردی بودید یا زخمی را خواستید ضدعفونی کنید هرگز به یاد فیلم های سینمایی که در دیالوگ هایشان می گویند “خوب است ، ادرار استریل است.” نیفتید زیرا ادرار آنقدر بهداشتی نیست.
منبع: howstuffworks
