اندازه گیری امواج مغزی در خواب و رابطه آن با داروهای ضد افسردگی
دانشمندان پی بردهاند که اندازه گیری امواج مغزی در خواب (REM) میتواند پیشبینی کند که ﺁیا بیمارانی که از افسردگی رنج می برند با دارو به درمان پاسخ میدهند یا خیر. این کار به بیماران امکان می دهد تا به جای ادامه درمان ناکارﺁمد افسردگی برای هفته ها بدون دانستن نتیجه، به درمان جدیدی روی ﺁورند.
در ادامه در نبض دیجیتال با ما همراه باشید.
دکتر تورستن میکوتیت به عنوان مدیر تحقیقات بیان داشت: “در حقیقت این بدان معناست که بیمارانی که دچار افسردگی هستند دیگر نیازی نیست تا هفته ها صبر نمایند دوره درمان سپری شود و ببینند آیا دارو درمانی موثر بوده است یا خیر با این روش می توان در مدت زمان کوتاهی موثر بودن یا نبودن دوره را مشخص نمود.”
نگاهی اجمالی به میزان اختلالات افسردگی
حدود 7٪ بزرگسالان در هر سال دچار افسردگی می شوند (همچنین به عنوان MDD، اختلال افسردگی اساسی شناخته می شود). این یک بار بهداشتی بزرگ است که هر ساله صدها میلیارد یورو برای اقتصاد هزینه دارد.
سالانه حدود 27 میلیون اروپایی و 17 میلیون آمریکایی از MDD رنج می برند. درمان استاندارد، استفاده از داروهای ضد افسردگی است که معمولا” از بازدارنده های “سروتونین” انتخاب کننده (SSRI’) مانند پروزاک و فلوکستین استفاده می کنند.
با این حال، این کار ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد تا اثر خود را نشان دهد، به این معنی که بیماران اغلب قبل از اینکه بدانند درمانی که می خواهند انجام دهند، با میزان افسردگی آنان چه ارتباطی دارد.
نتایج آزمایش امواج مغزی در خواب و میزان تاثیر آن
در حدود ۵۰ درصد از مبتلایان به این بیماری به درمان اولیه ضد افسردگی پاسخ نمی دهند، که این بدان معناست که پس از چهار هفته درمان ناکارﺁمد، پزشکان باید استراتژی درمان را تغییر دهند و دوباره باید منتظر پاسخ تا چهار هفته دیگر بمانند.
توانایی پیشبینی پاسخها از یک هفته بعد از درمان میتواند فواید بسیاری برای بیماران افسرده داشته باشد و زمان پاسخ دهی را کوتاهتر کند. تیمی به رهبری دکتر تورستن میکوتیت از دانشگاه باسل، یک ﺁزمایش تصادفی کنترل شده بر روی ۳۷ بیمار مبتلا به افسردگی شدید انجام داده است.
همه ﺁنها امواج مغزی خود را در حین خواب REM کنترل کردند (از نظر فنی، این اندازه گیری کوردنس فراپیشانی در خواب REM بود). روانپزشک های گروه مسئول درمان، تحت دستوراتی بودند که امواج مغزی را تفسیر کنند تا ببینند ﺁیا درمان موثر است یا خیر و یا اینکه درمان را تغییر ندهند.
بیمارانی که احتمال درمان موفقیت ﺁمیز نداشتند فورا با درمان دیگری جایگزین شدند. پس از ۵ هفته مشخص شد که ۸۷.۵ درصد بیماران پاسخ بهتری داشتند.
تورستن مایکوتیت بیان داشت: این یک مطالعه ﺁزمایشی است، اما با این وجود پیشرفت های نسبتا قابل توجهی را نشان می دهد. ما توانستیم نشان دهیم که با پیش بینی عدم واکنش به داروهای ضد افسردگی، ما قادر به تطبیق سریع تر یا کمتر استراتژی درمان بودیم.
نتایج مطالعه ای که توسط میکوتیت ارائه شده است جالب است و نشان می دهد که می توان با استفاده از یک اندازه گیری فیزیولوژیک (الگوی خواب REM) تشخیص داد که ﺁیا درمان سریع تر عمل می کند یا خیر. اگر این موضوع در مطالعات وسیع تر تکرار شود، عواقب بسیار زیاد و خوبی برای درمان در ﺁینده افراد افسرده خواهد داشت.”
منبع: medicalxpress