آزمایش بالینی بزرگ تأیید می کند که ویتامین D مانع افسردگی نمی شود
نتایج بزرگترین آزمایش بالینی که تاکنون در رابطه بین ویتامین D و افسردگی انجام شده، حاکی از آن است که ویتامین D باعث بهبود خلق و خوی یا جلوگیری از افسردگی نمی شود.
در یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده با دارونما، افراد مبتلا به کمبود این ویتامین از قبل مورد بررسی قرار نگرفتند، بلکه بر روی تأثیر مکمل های دارویی در طولانی مدت در افراد سالم انجام پذیرفت.
ویتامین D اغلب به “ویتامین آفتاب” گفته می شود. از طریق قرار گرفتن پوست بدن در معرض نور خورشید تولید می شود.
در ماههای تاریک زمستان، افراد اغلب می توانند دچار کمبود ویتامین D خفیف شوند که برخی از محققان فرض می کنند که در اختلال عاطفی فصلی نقش مهمی دارد، یک نوع خفیف افسردگی در فصل زمستان است.
سطح پایین ویتامین D خون اغلب به طور مشاهده ای با میزان بالاتر افسردگی مرتبط است، اما علت هرگز به طور مؤثر مشخص نشده است. تعدادی از آزمایشات بالینی تصادفی کوچک بررسی کرده اند که آیا مکمل ویتامین D می تواند از بروز افسردگی یا حداقل بهبود روحیه در افراد میان سال یا مسن جلوگیری کند.
این مطالعه جدید با هدف بررسی رابطه بین ویتامین D و افسردگی به عنوان بخشی از یک کارآزمایی بالینی بزرگتر که به بررسی تکنیک های پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی و سرطان انجام شده ، در این کارآزمایی 18353 فرد با میانگین سنی 67 سال حضور داشتند.
یک مسئله علمی این است که شما در واقع به تعداد بسیار زیادی از شرکت کنندگان در مطالعه نیاز دارید تا بگویید که آیا درمانی به جلوگیری از پیشرفت افسردگی کمک می کند یا خیر،با نزدیک به 20،000 نفر، مطالعات آماری برای رسیدگی به این مسئله بود.
این گروه به طور تصادفی بین گروه دارونما و گروه فعال تقسیم شد، گروه فعال هر روز 2،000 IU کلکالسیفرول با پیگیری 5 ساله مصرف میکردند. نتایج محققان تا پایان مطالعه نشان می دهند که از نظر آماری بین افسردگی بین ویتامین D و گروه دارونما تفاوت معنی داری مشاهده نشد. مهمتر از همه، حتی تفاوت عمده ای در خلق و خوی بین دو گروه در طول آزمایش طولانی وجود نداشت.
این مطالعه فقط روی افراد با سطح ویتامین پایه کم متمرکز شده است. افزایش این ویتامین D در گروه آزمایشی در گروه غیر پلاسبو مشاهده شد، با این حال، محققان توجه دارند که مطالعه بیشتر برای درک اثر احتمالی مکمل ویتامین D طولانی مدت با دوز بالا در افراد مبتلا به کمبود مواد مغذی بالینی مورد نیاز است.
این مطالعه می تواند به طور مؤثر نشان دهد بزرگسالان و افراد مسن سالم نیازی به استفاده از ویتامین به عنوان یک اقدام پیشگیرانه در مقابل افسردگی ندارند، اما هنوز مشخص نیست که آیا نواقص جدی منجر به عدم تعادل خلقی یا افسردگی می شود. در اصل، این مطالعه یکی دیگر از تحقیقات در حال افزایش تحقیقات است که دریافت مکمل های ویتامین در افرادی که از نظر غذایی کمبود ندارند، اساساً بی اثر است.
مطالعه جدید در مجله JAMA منتشر شد.
منبع:newatlas
