یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه UC برکلی نشان داد که ارتباط ثابتی بین خواب کم و بی کیفیت و تجمع بیشتر پروتئین های سمی وجود دارد که تصور می شود علت پاتولوژیک بیماری آلزایمر است. محققان پیش بینی می کنند خواب تکه تکه می تواند تاثیر زیادی در افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری تخریب سلول های عصبی هستند بگذارد. در ادامه با نبض دیجیتال همراه باشید.
در طی چند سال گذشته، حجم چشمگیری از مطالعات در مورد ارتباط بین خواب و بیماری های تخریب کننده اعصاب انجام شده است. خواب نامنظم و تکه تکه یک علامت شناخته شده از بیماری آلزایمر است و برخی از محققان حدس می زنند خواب بد یک نتیجه از تخریب عصبی مرتبط با این بیماری نباشد، بلکه یک علت بالقوه نیز باشد.
مطالعات حیوانی و انسانی نشان داده است که فقط یک شب خواب مختل باعث تجمع پروتئین های سمی مرتبط با بیماری آلزایمر می شود.
جوزف وینر، نویسنده اصلی تحقیق جدید می گوید: “ما می دانیم که از نظر بیماری آلزایمر بین کیفیت خواب افراد و آنچه در مغز می گذرد ارتباط وجود دارد اما آنچه قبلاً آزمایش نشده این است که آیا کیفیت خواب پیش بینی می کند چه اتفاقی برای انسان در سالهای بعد خواهد افتاد و این سوالی است که ما داشتیم. ”
طبق آزمایشات ارتباط آشکاری بین کیفیت خواب افراد و تجمع پلاک های آمیلوئید طی چند سال بعد مشخص شد. به طور خاص، نتایج نشان می دهد که خواب تکه تکه و حجم کمتری از خواب، بیشترین افزایش پلاک آمیلوئید را نشان می دهد.
متیو واکر، نویسنده ارشد مطالعه جدید می گوید: “ما دریافته ایم که خواب شما در حال حاضر تقریباً مانند یک توپ بلوری است که می گوید آسیب شناسی آلزایمر در چه زمانی و با چه سرعتی در مغز شما ایجاد می شود.” “اندازه گیری خواب به ما کمک می کند تا به آینده سفر کنیم و میزان تجمع آمیلوئید را تخمین بزنیم.”
توجه به این نکته حائز اهمیت است که مطالعه جدید فقط بزرگسالانی که از نظر شناختی سالم اند را مورد بررسی قرار داده است. بنابراین اگرچه تحقیقات نشان می دهد خواب مختل و کم می تواند تجمع پلاک های آمیلوئید را در آینده پیش بینی کند اما شواهدی که این تجمع های خاص که به طور مستقیم منجر به ایجاد آلزایمر یا حتی زوال عقل خفیف وجود ندارد.
گام های بعدی تحقیق این است که آیا اقداماتی برای بهبود کیفیت خواب می توانند به طور مستقیم بر میزان تجمع پلاک آمیلوئید تأثیر بگذارند. همچنین مطالعات طولانی مدتی برای درک اینکه آیا با بهبود رفتار خواب در افراد میانسال می تواند خطر آلزایمر را کاهش داد نیز لازم خواهد بود.
اگر خواب عمیق و با کیفیت می تواند این بیماری را کاهش دهد، باید آن را یک اولویت اصلی قرار دهیم. و اگر پزشکان از این ارتباط اطلاع داشته باشند، می توانند از بیماران خود در مورد کیفیت خوابشان سوال کنند و خواب را به عنوان یک راهکار پیشگیری پیشنهاد دهند.
منبع » NewAtlas
