تیمی از محققان هندی با استفاده از نورسنج فرابنفش فضاپیمای AstroSat به بررسی و شناسایی ستاره های یک خوشه ستاره ای باز قدیمی به نام NGC 188 پرداختند. نتایج این مطالعه اطلاعات مهمی در مورد جمعیت ستاره ای این خوشه را فراهم می کند. این یافته ها در تاریخ 1 دسامبر در arXiv منتشر شده است.
در ادامه با نبض دیجیتال همراه شوید.
خوشه ستاره ای های باز (OC)، گروه هایی از ستاره ها هستند که از نظر گرانشی به یکدیگر متصل شده اند. تاکنون بیش از 1000 مورد از آنها در کهکشان راه شیری کشف شده است و دانشمندان هنوز به دنبال یافتن انواع مختلف این گروه های ستاره ای هستند. گسترش لیست خوشه های شناخته شده کهکشانی می تواند برای بهبود درک شکل گیری و تکامل کهکشان بسیار مهم باشد.
NGC 188 یک خوشه ستاره ای باز در صورت فلکی قیفاووس که در فاصله 5400 سال نوری از زمین قرار دارد و در سال 1825 کشف شده است. این خوشه ستاره ای باز دارای فلزپذیری شبیه خورشید و شعاع حدود 11.8 سال نوری و سن آن حدود 7 میلیارد سال تخمین زده شده است.
به منظور کسب اطلاعات بیشتر در مورد ستاره های NGC 188 ، تیمی از ستاره شناسان به سرپرستی شارمیلا رانی از انستیتوی اخترفیزیک هند، یک مطالعه فتومتریک از این خوشه را با هدف اصلی شناسایی اشعه فرابنفش روشن انجام دادند. آنها از تلسکوپ تصویربرداری اشعه فرابنفش AstroSat برای این منظور استفاده کردند.
شارمیلا رانی می گوید: در این مطالعه ، ما نتایج حاصل از تصویربرداری اشعه فرابنفش NGC 188 را به دو قسمت FUV [فرابنفش دور] و NUV [فرابنفش نزدیک] تقسیم کردیم. ما ستاره های درخشان فرابنفش مشخص شده در این خوشه را با تجزیه و تحلیل SED [توزیع انرژی طیفی] برای تشخیص نور و شکل گیری و تکامل آنها استفاده کردیم.
با مشاهدات FUV به دست آمده از تلسکوپ تصویربرداری اشعه فرابنفش AstroSat می توان به این نتیجه رسید که خوشه ستاره ای باز NGC 188 دارای یک مجموعه از ستاره های گرم و درخشان آبی (BSS) ، یک کوتوله ریز داغ و یک کوتوله سفید است و با تصویربرداری NUV می توان اعضای کم نورتر ، از جمله 21 BSS ، دو ستاره تیره زرد (YSS) و یک کوتوله سفید (WD) را شناسایی کرد.
این مطالعه اولین نمودار اندازه رنگ (CMD) در تصویربرداری NUV را برای NGC 188 ارائه داده است. این نمودار وجود شاخه های افقی (HB) ستاره ها را در این خوشه همراه با شاخه افقی دور و مفرط (EHB) ، شاخه افقی قرمز (RHB) ، شاخه افقی آبی (BHB) و زیر کوتوله های گرم نوع B را به نمایش می گذارد.
به طور کلی ، ستاره های پرتوی فرابنفش گزارش شده در مقاله تحقیقاتی دارای دمای موثر بین 4،750 تا 21،000 کلوین هستند، درخشش و شعاع آن ها به ترتیب نزدیک 74 برابر درخشش خورشید و از 4 تا 12.5 برابر شعاع خورشیدی است. شعاع WD و ریز کوتوله حدود 0.02 و 0.19 شعاع خورشید برآورد شده است. داده ها حاکی از آن است که جرم کوتوله سفید در حدود نصف جرم خورشید است.
بیشتر بخوانید:
- استفاده از نور فرابنفش برای از بین بردن کرونا باعث آسیب چشم می شود
- رمز و راز حرکت ماده تاریک / یک کهکشان در حال ورود به مارپیچ مرگ
- تلسکوپ بسیار بزرگ ESO تصویر یک سحابی پروانه ای کیهانی را ضبط می کند
منبع: phys
