هولوگرام و هولوگرافی چیست، چگونه کار میکند و آینده آن

هولوگرافی یک تکنیک عکاسی است که نور پخش شده از یک جسم را ضبط کرده و سپس آن را به روشی ارائه می کند که به صورت سه بعدی به نظر برسد. هولوگرام در فیلم هایی مانند “جنگ ستارگان” و “مرد آهنین” مورد استفاده قرار گرفته اما این فناوری هنوز به اندازه کافی فیلم ها را به سمت خود جلب نکرده است.

در طی این سالها انواع مختلفی از هولوگرام ساخته شده است از جمله هولوگرام های انتقال ، که اجازه می دهد تا نور از طریق آنها درخشان شده و تصویر آن دیده شود. هولوگرام های رنگین کمان، که برای اهداف امنیتی استفاده می شوند – برای مثال در کارت های اعتباری و گواهینامه های رانندگی.

هولوگرافی چگونه کار می کند؟

برای ایجاد یک هولوگرام ، شما نیاز به یک شی (یا شخص) دارید که می خواهید آن را ضبط کنید؛ یک پرتو لیزر که بر روی جسم و وسیله ضبط می درخشد؛ یک وسیله ضبط با امکانات مناسب برای روشن شدن تصویر و یک محیط روشن برای فعال شدن پرتوهای نور.

پرتو لیزر به دو قسمت یکسان تقسیم می شود و هرکدام از آن ها با استفاده از آینه هایی هدایت می شوند. یکی از پرتوهای شکافته شده که پرتو روشنایی یا پرتوی شیء ، نامیده می شود به سمت شیء حرکت می کند و بخشی از نور منعکس شده از جسم ضبط می گردد.

پرتو دوم که به پرتو مرجع معروف است روی وسیله ضبط هدایت می شود و با تصویری که از پرتو شیء می آید منافات ندارد بلکه با آن هماهنگ شده تا تصویری دقیق تر در محل هولوگرام ایجاد کند.

این دو پرتو در محل تلاقی به هم رسیده و یکدیگر را قطع می کنند. الگوی تداخل همان چیزی است که در وسیله ضبط برای ایجاد تصویر مجازی به منظور دیدن چشم ما ایجاد شده است.

وسیله ضبط ، جایی که پرتو های نور به هم نزدیک می شوند ، می تواند از مواد مختلفی ساخته شوند. یکی از رایج ترین مواد مورد استفاده در ایجاد هولوگرام ، فیلم عکاسی است که مقدار بیشتری رنگ واکنش پذیر نور در آن وجود دارد. این امر باعث می شود وضوح تصویر برای دو پرتو نور  بالاتر بوده و تصویر بسیار واقعی تر به نظر برسد.

تاریخچه هولوگرافی

توسعه فناوری هولوگرام از سال 1962 آغاز شد ، زمانی که یوری دنیسیوک ، در اتحاد جماهیر شوروی ، و امت لیث و جوریس آپاتنیکس در دانشگاه میشیگان ، فناوری لیزر را توسعه دادند و اشیاء سه بعدی را ضبط کردند. آن زمان از امولسیون های عکاسی هالید نقره برای وسیله ضبط استفاده می شد که وضوح این اشیاء در آن زمان کافی نبود. اما روشهای جدید مانند تبدیل انتقال با ضریب شکست باعث شد هولوگرام ها به مرور زمان بهبود یابند.

آینده هولوگرافی

در حال حاضر ، هولوگرام ها بی حرکت هستند. نمایش های اخیر ، مانند جلوه های ویژه CNN از یک گزارشگر که به طور زنده از مکان دیگری ظاهر می شود و یا “توپاک شکور” که به صورت زنده در یک جشنواره موسیقی ظاهر می شود ، همگی هولوگرام های واقعی نیستند.

با این حال ، فناوری جدید هولوگرافی در حال توسعه است که همزمان تصاویر سه بعدی را از مکان دیگری ارائه دهد. تصاویر، ایستا و بی حرکت هستند اما هر دو ثانیه یکبار رفرش می شوند و یک حرکت استروب مانند ایجاد می کنند. محققان امیدوارند که طی چند سال آینده این فناوری را بهبود بخشیده تا وضوح تصویر بالاتر و روند تصویر سریعتری را ایجاد کنند.

منبع: livescience