سریعترین سرعت اینترنت جهان به سرعت باورنکردنی 178 ترابیت در ثانیه رسیده است. این میزان برای دانلود کامل کل کتابخانه Netflix در کمتر از یک ثانیه کافی است. مهندسان انگلستان و ژاپن روشهای جدیدی را برای تعدیل نور قبل از تاباندن به فیبر های نوری ایجاد کرده اند و پهنای باند های وسیع تری را نسبت به قبل فراهم می آورده اند. در ادامه با نبض دیجیتال همراه باشید.
این سرعت جدید یک شاهکار بزرگ در اینترنت است. این سرعت 17800 برابر سریعتر از سریعترین اتصالات اینترنت موجود در اختیار مصرف کنندگان که 10 گیگابایت در ثانیه در مناطقی مانند ژاپن ، ایالات متحده و نیوزلند است، می باشد. حتی ناسا نمی تواند با سرعت 400 گیگابایت در ثانیه با آن رقابت کند.
دستگاه های آزمایشی دیگر قابل مقایسه با این سرعت نیستند ، از جمله تراشه فوتونیک ساخته شده در استرالیا که چند ماه پیش سرعت چشمگیر 44 ترابیت در ثانیه داشت و همچنین رکورد قبلی یک تیم ژاپنی با 150 ترابیت در ثانیه را شکست.
لیدیا گلادینو محقق این مطالعه می گوید: در حالی که اتصالات فعلی مرکز داده های ابر پیشرفته فعلی قادر به انتقال حداکثر 35 ترابایت در ثانیه هستند ، ما در حال کار با فناوری های جدید هستیم که از زیرساخت های موجود با بهره وری بیشتری استفاده می کنند و استفاده از پهنای باند فیبر نوری را امکان پذیر می سازیم و نرخ انتقال رکورد جهانی 178 ترابیت بر ثانیه را فراهم می کنیم.
برای دستیابی به این سرعت ها ، مهندسین دانشگاه کالج لندن (UCL) ، Xtera و KDDI Research فناوری های جدیدی را تولید کردند تا اساساً اطلاعات بیشتری را از طریق زیرساخت های موجود فیبر نوری بکشند. در حال حاضر اکثر آنها از پهنای باند حداکثر 4.5 ترا هرتز برخوردار هستند و برخی از فناوری های جدید به 9 ترا هرتز نزدیک می شوند. با این حال سیستم جدید این تیم تا 16.8 ترا هرتز افزایش می یابد.
محققان برای به دست آوردن این “اتاق” فوق العاده ، شکل هندسی (GS) جدیدی ایجاد می کنند. اصولاً ، اینها الگوهای از سیگنال هستند که فاز ، روشنایی و قطبش طول موجها را تغییر می دهند ، تا بتوانند اطلاعات بیشتری را در نور قرار دهند بدون اینکه طول موجها با یکدیگر تداخل کنند. این کار با ترکیب فناوری های تقویت کننده مختلف موجود در یک سیستم ترکیبی انجام می شود.
شاید بهترین خبر این باشد که به دلیل استفاده از کابل های فیبر نوری که در بسیاری از نقاط جهان وجود دارد ، این فناوری می تواند به راحتی در زیرساخت های موجود ادغام شود. به جای تعویض مایل و مایل کابل ، فقط نیاز به ارتقاء آمپلی فایرها است ، که هر 40 تا 100 کیلومتر (25 تا 62 مایل) یا بیشتر صورت می گیرد.
منبع » NewAtlas
