اولین پوست مصنوعی که به ربات ها امکان حس لامسه همانند انسان میدهد ساخته شد.

پوست مصنوعی و داشتن احساس لمس یا توانایی احساس هدف اصلی تحقیق مهندسینی است که در زمینه بهبود فناوری پروتز کار می کنند. روبات ها می توانند از انسان پیشی بگیرند، اما آیا می توانند درک کنند که انسان بودن چیست؟ دانشمندان با ایجاد پوست مصنوعی، روبات هایی را ساخته اند که به آنها کمک می کند تا حس لامسه را بدست آورند.
محققان از مونیخ تا ژاپن تا بوستون در حال حاضر به دنبال این هستند که چگونه به روبات ها احساس لمس کردن بدهند و در بعضی موارد، احساس درد کنند. آنچه محققان ایجاد کرده اند پوست مصنوعی برای روبات هایی است که آنها ادعا می کنند قادرند بیش از 10،000 بار سریعتر از سیستم عصبی حسی انسان ( بسیار سریعتر) حس لامسه را تشخیص دهند.برای ایجاد حس لامسه به روبات ها، محققان موادی را با سنسورها یا هوش مصنوعی ایجاد کرده اند تا بتوانند شیء را شناسایی و تجسم کنند، اما این تکنیک ها محدودیت های مختلفی دارند.
در حالی که هنوز روزهای اولیه تحقیق است، با این وجود می تواند راه را برای تعداد زیادی از برنامه های جدید روبات های آینده را باز کند. مایک دیویس، مدیر آزمایشگاه محاسبات نورومورفیک اینتل، میگوید:”ایجاد حس لمس در صنعت علم روباتیک می تواند موارد استفاده بسیاری جدید را در پی داشته باشد، و به طور کلی، تعامل روباتیک انسانی ایمن تر را فراهم میکند،تراشه تحقیقاتی عصب مورفیک برای استفاده از پوست مصنوععی روباتیک مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال، فناوری جراحی با کمک رباتها از حساسیت لمسی بیشتر و سریعتر بهره مند می شوند. در یک آزمایش اولیه، محققان از یک دست روباتیک که پوست مصنوعی خود را برای خواندن خط بریل استفاده کردند. این در حالیست که با استفاده از توان کمتری نسبت به روشهای جایگزین، توانست با دقت بیش از 92٪ به این هدف دست یابد.
این تیم با بررسی اینکه چگونه می توان از ترکیب داده های بینایی و لمسی برای طبقه بندی اشیاء استفاده کرد، این کار را انجام داد. نتایج در کنفرانس Robotics: Science and Systems که در این هفته ادامه دارد فاش شد این سیستم عصبی مصنوعی فوق العاده به نام پوست الکترونیکی رمزگذاری شده (ACES) را می توان در سایر دستگاهها مانند بازوهای پروتز، لباس و وسایل کمکی ادغام کرد. می توانیم پیشرفت های شگرفی را در زمینه روباتیک به وجود آوریم که پوست های الکترونیکی عمدتاً در آن استفاده می شود.
دیویس ادامه داد: NUS قصد دارد این سیستم رباتیک را برای برنامه های کاربردی در صنایع لجستیک و صنایع غذایی، جایی که تقاضای زیادی برای اتوماسیون روباتیک وجود دارد، توسعه دهد – به ویژه در دوران پس از COVID “با افزودن قابلیت های سنجش اضافی مانند شنوایی و بویایی می توان این مزایا را ایجاد کرد. پیشرفت هایی از این دست قطعاً این توانایی را دارد که به روبات ها کمک کند تا به مرحله بعدی تکامل خود برسند.