منجمان دانشگاه آلاباما در هانتسویل با استفاده از رصد اشعه ایکس چاندرا ، منطقه مرکزی کهکشان NGC 1600 را با تمرکز بر سیاهچاله بسیار عظیم (UMBH) بررسی کرده اند. نتایج این مطالعه در مقاله منتشر شده در 11 فوریه بر روی سرور arXiv ، ویژگی های UMBH را بیشتر روشن می کند.
در ادامه با نبض دیجیتال همراه شوید.
در فاصله حدود 150،000،000 سال نوری از زمین ، یک کهکشان بیضوی در صورت فلکی اریدانوس به نام NGC 1600 وجود دارد. جرم این کهکشان حدود 1 تریلیون جرم خورشیدی است. کهکشان NGC 1600 میزبان یک سیاهچاله بسیار عظیم با جرم تخمینی 17 میلیارد جرم خورشیدی است.
جیمز رانگ و استیون واکر از دانشگاه آلاباما تصمیم گرفتند که شعاع تجمع بوندی را برای UMBH موجود در NGC 1600 مورد بررسی قرار دهند. پس از انجام تحقیقات، این محققان در این مقاله خود اذعان داشتند که با استفاده از مشاهدات جدید عمیق چاندرا، توانستند دما و چگالی را در شعاع تجمع بوندی، تا شعاع 0.16 kpc از سیاهچاله فوق العاده عظیم مرکزی تعیین کنند.
این مطالعه خصوصیات گاز داغ را در شعاع تجمع بوندی (تخمین زده شده بین 1240 تا 1760 سال نوری) مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. محققان دو مولفه دمایی قابل توجه را از نورهای ساطع شده در طی 9780 سال نوری کشف کردند و دریافتند که حرارت تولید شده در شعاع بوندی بسیار ملایم افزایش می یابد.
این یافته ها با افزایش پیش بینی شده دما نسبت به مرکز کهکشان در تجمع کلاسیک بوندی در تضاد است. با این حال ، ستاره شناسان خاطرنشان کردند که احتمال افزایش دمای مورد نظر در مقیاس های کوچکتر وجود دارد.
میزان جمع شدن جرم در شعاع بوندی در سطح حدود 0.1 تا 0.2 توده خورشیدی در سال محاسبه شد. محققان دریافتند که در داخل شعاع بوندی، تراکم پیش بینی شده از نیرویی بیشتر از انتظار برای پیوند کلاسیک باند پیروی می کند.
این اخترشناسان توضیح دادند که تراکم پیش بینی شده از یک رابطه نسبتاً کم ρ r r [0.13 ± 0.61] در شعاع بوندی پیروی می کند و نشان می دهد که سرعت واقعی جمع شدن به سیاهچاله ممکن است کمتر از نرخ کلاسیک بوندی باشد.
این تحقیق همچنین نشان داد که آنتروپی محاسبه شده در طی 9800 سال نوری به پایین تر از مقدار بحرانی 30 keV cm2 برسد و این موضوع باعث بی ثباتی حرارتی می شود.
بیشتر بخوانید:
منبع: phys
