اگر کشورها می خواهند میزان انتشار گازهای گلخانه ای خود را تا حد ممکن کاهش دهند ، باید پشتیبانی از انرژی های تجدید پذیر را به جای انرژی هسته ای در اولویت قرار دهند.
این یافته جدید تجزیه و تحلیل اطلاعات 123 کشور در طول 25 سال توسط دانشکده بازرگانی دانشگاه ساسکس و دانشکده مدیریت بین المللی ISM است که نشان می دهد برنامه های انرژی هسته ای در سراسر جهان تمایل به کاهش میزان انتشار کربن ندارند و نباید مورد توجه قرار گیرند.
محققان دریافتند که بر خلاف انرژی های تجدیدپذیر ، کشورهای سراسر جهان با پیوستن به انرژی هسته ای، نه تنها انتشار کربن را به طور قابل توجهی کمتر نمی کنند بلکه در کشورهای فقیرتر برنامه های هسته ای در واقع تمایل به انتشار گازهای گلخانه ای بیشتری دارند.
این مطالعه که امروز در Nature Energy منتشر شده ، نشان می دهد که برنامه های هسته ای و انرژی های تجدیدپذیر در سیستم های یکپارچه به منظور کاهش گازهای گلخانه ای تمایل ندارند با هم ادغام شوند بلکه در عوض کارایی یکدیگر را محدود می کنند.
بنجامین سواکول ، استاد سیاست انرژی در دانشگاه ساسکس ، گفت: شواهد به وضوح نشان می دهد که انرژي هسته ای کمترین تأثیر را برای کاهش انتشار کربن را دارد. کشورهایی که قصد سرمایه گذاری گسترده در سوخت هسته ای جدید را دارند در معرض خطر سرکوب بیشتر منافع آب و هوا زمین هستند.
محققان با استفاده از داده های بانک جهانی و آژانس انرژی بین المللی از سال 1990-2014 ، دریافتند که انرژی های هسته ای ، ناسازگاری و محدودیت هایی را برای انرژی تجدید پذیر ایجاد می کنند.
برای مثال پیکربندی سیستمهای انتقال و توزیع برق هسته ای برای انرژی تجدید پذیر توزیع شده در مقیاس کوچک، مشکلاتی نظیر چالش بیشتر ، وقت گیر بودن و پرهزینه تر بودن را به دنبال دارد.
اندی استرلینگ ، استاد سیاست علم و فناوری در دانشکده بازرگانی دانشگاه ساسکس ، گفت: این مقاله غیر منطقی بودن بحث برای سرمایه گذاری هسته ای بر اساس استدلال “انجام همه کارها” را نشان می دهد. یافته های ما نشان می دهد نه تنها سرمایه گذاری های هسته ای در سراسر جهان به دلیل تعادل کمتر سرمایه گذاری های تجدید پذیر در کاهش انتشار کربن موثر هستند ، بلکه تنش بین این دو استراتژی می تواند اثربخشی جلوگیری از ایجاد اختلال در آب و هوا را بیش از پیش فرسوده کند.
این مطالعه نشان داد که در کشورهایی که سرانه تولید ناخالص داخلی بالایی دارند ، تولید برق هسته ای با کاهش کمتری در انتشار CO2 همراه است. اما از نظر مقایسه ای ، این کاهش نسبت به سرمایه گذاری در انرژی های تجدید پذیر کمتر است و در کشورهایی با تولید ناخالص داخلی پایین ، تولید برق هسته ای به وضوح با انتشار CO2 مرتبط است.
پاتریک اشمید ، از دانشکده مدیریت بین الملل ISM مونشن ، گفت: اگرچه پذیرفتن ماهیت همبستگی تحلیل داده های ما مهم است ، اما شگفت آور است که نتایج در چارچوب زمانی مختلف و کشورها متفاوت و روشن است. در برخی از نمونه های کشور های بزرگ رابطه بین برق تجدید پذیر و انتشار CO2 تا هفت برابر قوی تر از رابطه مربوط به هسته ای است.
منبع: techxplore
