به نظر می رسد که یک دم منحصر به فرد از یکی از بزرگترین و مرموز ترین گونه ی دایناسور ها (اسپینوسور ها)؛ یک راز طولانی که آیا این موجودات منقرض شده می توانند شنا کنند را حل کرده است یا خیر. نبض دیجیتال در این متن به تحلیل این کشف می پردازد.
کشف یک دم بزرگ فسیل شده متعلق به theropod Spinosaurus aegyptiacus نشان می دهد که این شکارچیان عظیم همه جانوران آبزی بودند و با استفاده از حرکت دم برای شنا و شکار در رودخانه ها در میلیون ها سال پیش استفاده می کردند.
نزار ابراهیم متخصص دیرینه شناس، از دانشگاه دیترویت مرسی می گوید: “این کشف واقعاً چشم ما را به این جهان جدید دایناسورها باز می کند.”
“این موضوع تنها به روایت موجود اضافه نمی شود، بلکه روایت کاملاً جدیدی را آغاز می کند و به طرز چشمگیری آنچه را که ما در مورد قابلیت دایناسورها میدانستیم را به شدت تغییر می دهد.”
قرن ها پیش دانشمندان حدس می زدند كه دایناسورهای زمینی ممكن است در محیط های آب سكونت داشته باشند، اما در دهه های اخیر، این ایده از کالبد خودش خارج شده، به طوری كه بیشتر محققان پیشنهاد می كنند كه دایناسورهای غیر پرنده محدود به سیر کردن در زمین هستند.
اما اسپینوسور ها مسئله را پیچیده تر کرده است به گونه ای که برخی از شواهد به جا مانده از استخوان های باستانی نظریه احتمالی سازگاری نیمه آبی دیناسور ها را نشان می دهد.
در تحقیقات قبلی، ابراهیم و تیمش چنین موردی را ایجاد کردند، اما سایر محققان چندان مطمعن نیستند.
اکنون، دیرینه شناسی به عقب برگشته است و با آنچه که تیم نزار ابراهم ادعا می کند که اولین شواهد نامشخص برای وابسته به آب بودن یک دایناسور را نشان می دهد.
این شواهد شامل یک باله بزرگ شبه دم است که در اثرات به جا مانده از سنگ های دوره کرتاسه در صحراهای شرق مراکش کشف شده است.
تخمین زده می شود این اسکلت که بین 90 تا 100 میلیون سال قدمت داشته باشد، کشف اطلاعاتی در مورد دم در شکل ظاهری اسپینوسور ها چشم انداز ما را در مورد تنها اسکلت موجود در جهان گسترش می دهد.
محققان در مقاله خود می نویسند: “این دایناسور دارای دم با شکل غیر منتظره و منحصر به فرد است که از ستون فقرات عصبی بسیار بلند و کشیده با یک اندام بزرگ همراه با باله ی انعطاف پذیر تشکیل شده است”
در این تحقیق، این گروه میزان نیروی این ساختار دایناسور را در هنگام شنا در آب مورد بررسی قرار داد و نتیجه گیری کرد که عملکرد آن قابل مقایسه با مهره داران آبزی زنده با زائده های مشابه است.
به عبارت دیگر، اسپینوسور ها بهترین شواهدی را ارائه می دهدند كه نشان می دهد دایناسور ها یا حداقل این گونه خاص؛ ممكن است در آب ها شنا كرده باشند.
ابراهیم می گوید: “این کشف یک تیر خلاص برای این ایده که دایناسور های غیر پرندگان هرگز به قلمرو آبزیان حمله نکردند است .”
“این دایناسور به طور جدی طعمه اش را در آب را تعقیب می کرده اما نه اینکه در آب های کم عمق ایستاده و در انتظار شنا کردن ماهی ها بودند. بلکه احتمالاً بیشتر عمر خود را در آب می گذراند.”
منبع: sciencealert
