فناوری

ساخت هوش مصنوعی انسانی بصورت تراشه در مغز که توانایی خواندن دارد

با مرور تاریخچه پیشرفت علم در هوش مصنوعی (AI) به روشنی مشخص می شود که علم  در زمینه هوش مصنوعی مغز به پیشترفت بزرگی دست یافته است.در حال حاضر، اگرچه روند پیشرفت در هوش مصنوعی و برنامه های کاربردی آن از انتظارات فراتر رفته است، اما یک فاصله غیرقابل تحمل بین هوش مصنوعی و هوش انسانی باقی مانده است.این مغز مصنوعی می تواند دقیقاً اندیشه ها را به جملات ترجمه کند، حداقل برای یک واژگان محدود از 250 کلمه. این شبکه عصبی مصنوعی ممکن است ما را یک قدم به احیای گفتار با افرادی که توانایی فلج شدن از دست داده اند نزدیکتر کند.

اختلالات عصبی دومین گروه اصلی مرگ و میر در جهان است.

 

بسیاری از دانشمندان پیشگام هوش مصنوعی  اتصالات عصبی در مغز انسان که با استفاده از میکروسکوپ ها بررسی نموده اند، از شبکه عصبی مصنوعی الهام گرفته اند.

خاصیت حلقوی مغز و ساختار چند لایه، که با استفاده از آشکارسازهای الکترونیکی کشف شده اند، الهام بخش از شبکه عصبی پیچیده و یادگیری عمیق است

هدف هوش مصنوعی بررسی تئوری ها و توسعه سیستم های رایانه ای است که قادر به انجام وظایفی هستند که نیاز به هوش بیولوژیکی یا انسانی دارند، با کارکردهایی مانند درک، تشخیص، تصمیم گیری و کنترل .
در مقابل، هدف از علم مغز، که به آن علوم عصبی نیز گفته می شود، مطالعه ساختارها، کارکردها و مکانیسم های عملکردی مغزهای بیولوژیکی، مانند نحوه پردازش مغز اطلاعات، تصمیم گیری و تعامل با محیط است.

تحقیقات در مورد هوش مصنوعی مستقیماً پس از ظهور رایانه های مدرن و با هدف ساخت ماشین های هوشمندانه آغاز شد. از بدو تولد هوش مصنوعی، بین آن و علم مغز تعاملاتی وجود داشته است.

در آغاز قرن بیستم، محققان به دلیل ایجاد میکروسکوپ توانستند ارتباط بین نورون ها در سیستم عصبی از جمله مغز را مشاهده کنند.

با الهام از ارتباطات بین نورونها، دانشمندان رایانه شبکه عصبی  را توسعه دادند ،ماکین می گوید 250 کلمه هنوز هم برای افرادی که نمی توانند صحبت کنند مفید است. وی می گوید: \”ما می خواهیم این کار را در بیمارانی که دارای ناتوانی واقعی گفتار هستند، مستقر کنیم.\

نتایج آنها، که امروز در مجله Nature Nanotechnology به چاپ رسیده است، نشانگر طراحی جدید امیدوارکننده ای برای دستگاههای عصبی – الکترونیکی است که براساس نوع جدیدی از مدار است که اطلاعات را به روشی پردازش می کند که از معماری عصبی مغز تقلید می کند.

چنین مدارهای الهام گرفته از مغز می توانند در دستگاههای کوچک و قابل حمل ساخته شوند و کارهای پیچیده محاسباتی را انجام دهند که فقط رایانه های رایانه ای امروزی قادر به انجام آن هستند.

منبع:theconversation

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا