آیا دادههای سلامتی ساعتهای هوشمند واقعاً قابل اعتماد است؟
امروزه ساعتهای هوشمند و ردیابهای تناسب اندام در بین عموم مردم بسیار محبوب شدهاند. از کنترل ضربان قلب گرفته تا اندازهگیری کالری مصرفی و حتی تشخیص خواب، این گجتها وعدههای جذابی را ارائه میدهند.
اما سوال اصلی اینجاست: آیا میتوان به این دادهها اعتماد کرد؟ به عبارت دیگر، آیا این گجتها واقعاً به اندازه دستگاههای پزشکی دقیق هستند یا فقط ابزارهایی هشداردهنده برای نظارت بر سلامتی؟
دقت سنسورها: چه مقدار میتوان به دادههای ساعتهای هوشمند اعتماد کرد؟
بر اساس گزارش Sports Medicine، هدف اصلی از استفاده از این ابزارهای پوشیدنی، آگاهی کاربران از وضعیت حدودی سلامتیشان است. این گزارش نشان میدهد که دقت سنسورهای ساعتهای هوشمند نمیتواند در حد دستگاههای پزشکی باشد. بهطور خاص، سنجش ضربان قلب در این گجتها با احتمال خطای ۳ درصد قابل اعتماد است.
این موضوع بهویژه برای افرادی که به دنبال پیگیری سلامت قلب خود هستند، مهم است. این گجتها میتوانند تغییرات ضربان قلب و علائم آریتمی را بهطور دقیق ثبت کنند، اما همچنان نیاز به اصلاحات و بهبودهای بیشتری دارند.
پیشرفت الگوریتمها: چگونه ساعتهای هوشمند دقت خود را افزایش میدهند؟
یکی از نکات مهم در بررسی دقت این دستگاهها، پیشرفت روزافزون الگوریتمها است. اولین سنسور سلامتمحوری که به دنیای ساعتهای هوشمند وارد شد، سنسور سنجش ضربان قلب بود. اکنون این سنسور به یکی از اجزای اصلی ساعتهای هوشمند تبدیل شده است. این پیشرفتها باعث شده که دقت دادههای مرتبط با سلامت قلب افزایش یابد و بسیاری از کاربران بتوانند به این دادهها به عنوان یک ابزار کمکی برای پیگیری سلامت خود تکیه کنند.
تخمین آمادگی تنفس قلبی و VO2 max: معیاری برای ورزشکاران حرفهای
ساعتهای هوشمند همچنین میتوانند تخمینهای مناسبی از آمادگی تنفس قلبی یا VO2 max ارائه دهند. این معیار به ویژه برای ورزشکاران حرفهای اهمیت دارد، زیرا به آنها کمک میکند تا وضعیت کلی سلامتی خود را ارزیابی کنند.
دادههای مربوط به سنجش تعداد قدم نیز با اختلاف حدود ۲ درصد، دقت بالایی دارند. این دقت در دستگاههای مختلف مانند ساعتهای هوشمند اپل و سامسونگ مشاهده شده است.
دقت سنجش کالری سوزاندهشده: آیا میتوان به این دادهها اعتماد کرد؟
یکی از چالشهای بزرگ ساعتهای هوشمند، دقت در سنجش کالریهای سوزاندهشده است. بر اساس گزارشها، احتمال خطای این دادهها بین ۱۵ تا ۲۱ درصد برآورد میشود.
این عدم دقت ممکن است برای افرادی که به دنبال کاهش وزن هستند، مشکلاتی ایجاد کند. بنابراین، باید به این دادهها با احتیاط بیشتری نگاه کرد و از آنها به عنوان ابزاری هشداردهنده استفاده کرد.
دقت سنسور سنجش خواب: فاصله زیاد با استانداردهای پزشکی
سنجش خواب یکی دیگر از ویژگیهای جذاب این ساعت ها است. اما آیا میتوان به دقت این دادهها اعتماد کرد؟ تحقیقات نشان میدهد که دقت اطلاعات زمان خواب و راندمان خواب ساعتهای هوشمند بیش از ۱۰ درصد و تأخیر در خواب تا ۱۸۰ درصد نسبت به پلیسومنوگرافی (آزمایش خواب) اختلاف دارد. یکی از دلایل این تفاوت، پیچیدگی خواب است که تغییرات لحظهای دارد.
تحلیل و بررسی: ساعتهای هوشمند، ابزارهایی هشداردهنده یا کمک پزشکی؟
با وجود این چالشها، بسیاری از کاربران از این ساعت ها به عنوان یک ابزار کمکی برای پیگیری وضعیت سلامتی خود استفاده میکنند. اما کارشناسان هشدار میدهند که نباید به این دادهها به اندازه دستگاههای پزشکی اعتماد کرد. این گجتها میتوانند به عنوان یک ابزار هشداردهنده عمل کنند، اما نمیتوانند جایگزین مشاورههای پزشکی شوند.