مطالعات ژنتیکی بر روی اسب های عرب و به چالش کشیدن عقاید رایج مردم
یک مطالعه بر روی اسب های عرب 12 کشور نشان داد که برخی از آنها مقدار بیشتری از تنوع ژنتیکی را حفظ کرده اند و اصالت این نژاد از لحاظ ژنتیکی برخلاف تصورات رایج در روزگار مدرنیته بوده است. یک تیم بین المللی از دانشمندان علوم دامی نمونه های DNA متعلق به 378 اسب عربی را از قطر، ایران، امارات، لهستان، ایالات متحده، مصر، اردن، کویت، انگلستان، استرالیا، دانمارک و کانادا جمع آوری و بررسی کردند. این تحقیق طی یک دوره 8 ساله، از سال 2014 انجام دهد و در 16 ژوئن سال جاری در مجله علمی گزارشات منتشر شد.
این تحقیق به دلیل مسافرت برای جمع آوری نمونه های خون و موی اسب های عرب و همچنین تاخیرهای طبیعی در کار با همکاران بین المللی برای جمع آوری و حمل نمونه های دیگر دارای سختی زیاد بود.
نمونه های جمع آوری شده برای تجزیه و تحلیل بی طرفانه به صورت ناشناس و فقط با ذکر موقعیت مکانی اسب و طبقه بندی آنها به آزمایشگاه فرستاده شد. مجموعه داده ها با استفاده از اطلاعات مربوط به مطالعات گذشته در مورد نژادهای دیگر ، که شامل اصالت اسب عرب ، ترکمن و مصری بوده مورد بررسی قرار گرفت.
بروکس می گوید: اسب عرب به دلیل سابقه طولانی ثبت نژادش، دارای توجه خاصی است. به ویژه پرورش دهندگان اسب عرب ، شجرنامه اسب های خود را نسل های قدیم می دانند. آنچه ما پیدا کردیم این است که در منطقه ای که این نژاد سرچشمه می گیرد (احتمالاً منطقه نزدیک شرق است اما ما دقیقاً نمی دانیم) سطح سالمتی از تنوع زیادی برخوردار است. این امر به ویژه در جمعیت های بحرین و سوریه مشهود است و این نشان می دهد که این جمعیت بسیار قدیمی هستند.
این نوع اسب بخاطر خصوصیاتی مانند تحمل گرما و استقامت و همچنین ظاهر منحصر به فرد آن نظیر شکل صورت، چشم های پهن، گردن قوسی و کالسکه دم بالا مشهور است و قرن هاست که از وطن اجدادی خود صادر شده و برخی از نسل های مدرن به دلیل تغیرات ژنتیکی کم به اعتبار این نژاد افزوده است.
بروكس با كشف جمعيت متنوع تر با نمونه اسب عرب مسابقه ای، در تقابل بود. اسطوره دیرینه دیگری می گوید که عرب ها از نظر ژنتیکی در مورد اصالت این نوع اسب ها نقش داشته اند اما DNA اسب های عرب مسابقه ای داستان دیگری دارد.
بروکس گفت: آنچه در این نمونه ها پیدا کردیم این نیست که اجداد اسب های عرب بخشی از شجرنامه اصالت اسب بودند بلکه برعکس: DNA اصالت آن ها در اکثر اسب های عرب مسابقه ای مدرن وجود دارد. من نمی توانم درباره چگونگی این رخداد حدس بزنم اما این داستانی است که DNA به وضوح ما می گوید.
بروکس گفت: پیامد دیگر این مطالعه ، پتانسیل شناسایی نواحی ژنتیکی است که برخی از صفات منحصر به فرد اسب عرب (مانند مشخصات صورت آنها) را تعیین می کنند. به عنوان مثال ، این تحقیق می تواند گسترش یابد تا سایر شکل سر اسبها را نشان دهد.
این مطالعه دارای فهرست طولانی از نویسندگان با مشارکت دانشگاه تهران ایران است. کالج پزشکی ویل کرنل در قطر؛ دانشگاه کنتاکی؛ دانشگاه کشاورزی در کراکوف لهستان؛ باشگاه سوارکاری هنگ کنگ؛ مرکز پزشکی دامپزشکی اسب در دوحه قطر و دانشگاه دامپزشکی وین اتریش. الیسا از آزمایشگاه کلارک و راحله صادقی یک دانشمند بازدید کننده از ایران در آزمایشگاه Antczak، اولین نویسندگی مشترک این تحقیق بوده اند.
آنچزاک می گوید: جنبه استثنایی این پروژه سطح شگفت انگیز همکاری آزاد و به اشتراک گذاری منابع توسط متخصصان ژنتیک دامپزشکی، دانشمندان اسب سواری و سوارکاران از سراسر جهان بود. انجام این مطالعه جهانی برای بهره مندی از اسب بسیار لذت بخش بود.
منبع: phys