کشف اولین حیوان که برای زنده ماندن به اکسیژن احتیاج ندارد
برخی حقایق در مورد جهان و تجربیات ما تغییر ناپذیر به نظر می رسد. آسمان بلند است. جاذبه وجود دارد. هیچ چیز نمی تواند سریعتر از نور حرکت کند. زندگی چند سلولی برای ادامه به اکسیژن احتیاج دارد. باید در مورد این موضوعات تجدید نظر کرد. در اوایل سال جاری ، دانشمندان یک انگل شبیه عروس دریایی کشف کردند که ژنوم میتوکندری ندارد. اولین موجود چند سلولی که این بخش را داشته و بدان معنی است که نفس نمی کشد. در حقیقت ، زندگی خود را کاملاً عاری از وابستگی به اکسیژن می گذراند.
این کشف نمی تواند تنها باعث تغییر درک ما در مورد چگونگی زندگی در زمین شود، بلکه می تواند معنای جستجوی زندگی فرازمینی نیز داشته باشد.
زندگی بیش از 1.45 میلیارد سال پیش شروع به توسعه متابولیسم اکسیژن – یعنی تنفس – کرد.
یک موجود بزرگتر یک باکتری کوچکتر را خورد و به نوعی خانه جدید باکتری برای هر دو طرف سودمند بوده و هر دو در کنار هم ماندند.
این رابطه همزیستی منجر به تکامل دو موجود در بدن شد و سرانجام آن باکتریهای موجود در داخل بدن، اندامهای موسوم به میتوکندری شدند. هر سلول بدن به جز گلبول های قرمز تعداد زیادی میتوکندری دارد و اینها برای روند تنفس ضروری هستند.
آنها اکسیژن را تجزیه کرده تا مولکولی به نام آدنوزین تری فسفات تولید کنند، که از اندام های چند سلولی برای فرآیندهای سلولی استفاده می کنند.
می دانیم که بعضی از اندام ها می توانند در شرایط کم اکسیژن رشد کنند. برخی اندام های تک سلولی اندامک های مرتبط با میتوکندری را برای متابولیسم بی هوازی تکامل داده اند. اما امکان وجود اندام های چند سلولی منحصراً بی هوازی موضوع بحث های علمی است.
تا این که تیمی از محققان به سرپرستی دایانا یاهالومی از دانشگاه تل آویو در اسرائیل تصمیم گرفتند نگاهی دیگر به یک انگل ماهی قزل آلا به نام Henneguya salminicola بیندازند.
این یک نمونه از کیسه تنان که به دسته ی مرجان ها ، عروس دریایی و شقایق ها تعلق دارد.
اگرچه کیستهایی که در گوشت ماهی ایجاد می شود ناخوشایند اند اما انگلها مضر نیستند و کل چرخه زندگی خود را با ماهی قزل آلا زندگی می کنند.
این موجود در داخل میزبان خود می تواند در شرایط کاملاً بدون اکسیژن زنده بماند. اما دانستن چگونگی انجام این کار بدون شناخت DNA موجودات ، دشوار است – این همان کاری است که محققان انجام دادند.
آنها از میکروسکوپ توالی عمیق و فلورسانس برای انجام مطالعه استفاده کردند و دریافتند که این موجود ژنوم میتوکندری خود را از دست داده است.
علاوه بر این ، این موجود ظرفیت تنفس هوازی و تقریباً تمام ژنهای هسته ای خود را که در انتقال و تکثیر میتوکندری نقش دارند، نیز از دست داده است.
نتایج نشان می دهند که در نهایت اندام چند سلولی وجود دارند که برای زنده ماندن به اکسیژن احتیاج ندارند.
چگونه زنده ماندن این انگل هنوز یک راز است. این موجود ممکن است آدنوزین تری فسفات را از میزبان خود خارج کند، اما این مطلب هنوز به اثبات نرسیده است.
این موجودات بیشتر ژنوم عروس دریایی اصلی را از دست داده اند ، اما بصورت عجیبی دارای یک ساختار پیچیده شبیه سلول های نیش عروس دریایی هستند که از آن نه تنها برای نیش زدن ، بلکه برای چسبیدن به میزبان خود استفاده می کنند.
شما می توانید آن را در تصویر بالا مشاهده کنید – این عکس موجوداتیست که به چشم می خورند.
این کشف می تواند به شیلات کمک کرده تا استراتژی های خود را برای مقابله با انگل تطبیق دهند. اگرچه برای انسان بی ضرر است اما هیچ کس نمی خواهد ماهی سالمونی را که با عروس های دریایی عجیب و غریب سوراخ شده را خریداری کند.
اینچنین کشف خوبی برای کمک به ما در درک چگونگی زندگی مفید است. محققان در مقاله خود نوشتند ، “کشف ما تأیید می کند که سازگاری با یک محیط بی هوازی منحصر به یوکاریوت های تک سلولی نیست ، بلکه در یک حیوان انگلی چند سلولی نیز تکامل یافته است.”
این رو عروس دریایی فرصتی برای درک انتقال تکاملی از هوازی به یک متابولیسم بی هوازی منحصر به فرد را فراهم کرد.
منبع : Sciencealert